Polskie Dzieci Syberyjskie to blisko 900-osobowa grupa dzieci ewakuowana w latach 1919-1923 z terenów wschodniej Syberii i Mandżurii. Była to wielka, bezprecedensowa w naszych dziejach akcja pomocy humanitarnej. Dzieciom tym zagrażały niebezpieczeństwa niesione przez wojnę domową i rewolucję w Rosji. Zasadniczą rolę w ewakuacji dzieci syberyjskich odegrała Japonia, a w szczególności dwór cesarski, rząd, Japoński Czerwony Krzyż, wojsko i administracja. Jest to jak dotąd mało znana karta w dziejach stosunków polsko-japońskich.
Tematyce tej został poświęcony ciekawy wykład dra Michała Jakubika, pracownika Centralnego Muzeum Jeńców Wojennych w Opolu-Łambinowicach, którego wysłuchali uczniowie klasy 2c. Niezwykłym doświadczeniem było też obejrzenie wystawy prac plastycznych, odnoszących się do losu syberyjskich dzieci.
