„Kto nie pamięta historii skazany jest na jej ponowne przeżycie” George Santayana
Auschwitz-Birkenau. Wielkie Cmentarzysko Świata. Wyjątkowe Miejsce.
3 kwietnia 2024 r. uczniowie klas trzecich i drugich naszego Liceum byli TAM i wiedzą, ile te nazwy znaczą dla każdego Polaka.
Byliśmy w miejscu, w którym nasze serca widziały cienie ludzi, bezbronnych wobec podwójnych rzędów drutów kolczastych, przewodów wysokiego napięcia i luf niemieckich karabinów maszynowych w wieżach strażniczych. Cienie ludzi, którym brutalnie usiłowano wydrzeć przekonania, odrzeć z człowieczeństwa i tęsknoty do wszystkiego, co piękne i szlachetne.
Wciąż pytamy:
„Po co?” – Łaźnie, których z pryszniców zamiast życiodajnej wody, płynął śmiercionośny gaz!
„Po co?” – Setki kominów, z których nigdy nie wydostał się dym, oznaczający pokój i pojednanie!
„Po co?” – Stracenie milionów istnień ludzkich, do których poczęcia i wychowania potrzebna jest wielka miłość, troska, oddanie i poświecenie!
„Po co ?” – „Ludzie ludziom zgotowali ten los.” (Z. Nałkowska)
Birkenau to najdziwniejsza i zarazem największa świątynia świata: smutne filary z ruin kominów pieców barakowych, nawy świątyni z drutu kolczastego, sklepienie z lazuru niebiańskich otchłani, podłoga ze zroszonej krwią, łzami trawy i przenikającej ciszy, zaś wielki ołtarz to kolejowa rampa, z której rozpoczynała się ostatnia podróż…
Dziś, każdy z nas, jest zobowiązany do poznania i przekazywania tej historii następnym pokoleniom. Musimy walczyć o to, by XXI wiek nie powtórzył tej tragedii.
